Max Planck’e göre “Bilim, cenazeden cenazeye ilerleme sağlar”. Aynı ifadeyi iktisat düşüncesine uyarlarsak, “İktisadi düşünce, krizden krize aşama kaydeder.” diyebilir miyiz? 1930’ların “Büyük Buhranı”nda, o döneme ait mevcut ekonomik teori ne ağır ekonomik krizin nedenlerini açıklayabildi ne de durgunluğun ortadan kaldırılması için bir politika reçetesi sağlayabildi. Ardından, İngiliz ekonomist John Maynard Keynes, devrimci bir fikirle dönemi kurtarmaya geldi. Geçerli teori, piyasaların kendi kendini ayarlayacağını belirtti. Ancak Keynes, toplam talebin canlandırılmasının kilit önem taşıdığını gösterdi. Keynesçiliğin popülerliği, stagflasyona çare üretemediği düşünüldüğü için 1970’lerde soldu. Milton Friedman’ın parasalcı teorisi ise daha iyi bir politika alternatifi olarak görülmeye başlandı. 2008 krizinden bu yana, her iki teori de yerine göre denendi, ama uygulayanların da yavaş yavaş kabul etmeye başladığı gibi istenilen düzeylerde başarı sağlanamadı. Hatta niceliksel gevşeme gibi izlenen bazı politikaların, gelir adaletsizliğini daha da arttırmak gibi olumsuz sonuçlar doğurup doğurmadığı daha fazla tartışılır hale geldi.
Sayı: İktisat ve Toplum Dergisi 83Sayfa Aralığı: 95 - 100
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.