“Yapısal reform” hemen herkesin dilinde. Baş ağrısına, iştahsızlığa, yorgunluğa bire bir; daralan ekonomilerin, sıkışan gelirlerin, işsizliğin, dengesizliğin, istikrarsızlığın,… kısacası bir ülkenin içine sürüklendiği her sıkıntının çaresi; mucize bir ilaç. Yazımızın girişinden “yapısal reform” kavramına karşı olduğumuz sanılmasın. Demek istediğimiz, “reform” sözcüğüne öyle mistik, öyle tanrısal bir güç atfedilmekte ki, sanki uygulamaya konulmasıyla birlikte birden bire herşey düzene girecek gibi; sanki Türkiye’nin sorunları hemen geride kalacak. Oysa kanımızca, reformların beklenen olumlu sonuçları doğurması için gerekli ön koşulların var olduğu; reformların kendi başına bir anlam ifade edemeyebileceği; ve daha geniş “makro iklim” içerisinde ele alınması gerekliliği artık kalkınma iktisadının genel kabul gören doğruları arasında.
Sayı: İktisat ve Toplum Dergisi 50Sayfa Aralığı: 13 - 21
Bir cevap yazın