Ana akım iktisada bir eleştiri olarak ortaya çıkan ve ekonomik birimlerin irrasyonelliğine vurgu yapan davranışsal iktisat, kökeni daha eskilere dayansa da, 2002’de Daniel Kahneman’ın ve 2017’de Richard Thaler’in bu alanda Nobel Ekonomi Ödülü almalarıyla birlikte dikkatleri üzerine daha fazla çekmiştir. Popülerliği giderek artan Davranışsal İktisat Teorisi kısaca, ekonomik birimlerin rasyonelliği varsayımını reddederek, akıl dışı davranışları ve bu davranışların sebeplerini ortaya koymakta, bunlara yönelik çözüm önerileri gündeme getirmektedir. Bu anlamda davranışsal iktisat, tüm dünyada iktisadi bir politika aracı olma yolunda ivme kazanmıştır. Richard Thaler ve Cass. R. Sunstein, 2008 yılında yayımlanan “Nudge: Improving Decisions About Health, Wealth, and Happiness” isimli kitaplarıyla politika uygulamalarından farklı olarak zorunluluk içermeyen, basit ve düşük maliyetli kamusal müdahale araçları kullanarak bireyleri rasyonel davranmaya yönlendirmenin mümkün olabileceğini söylemişlerdir. Bireyleri karar verme sürecinde doğru seçim yapmaya iten bu aracı ise dürtme (nudge) olarak adlandırmışlardır.
Sayı: İktisat ve Toplum Dergisi 107Sayfa Aralığı: 49 - 53
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.