Maliye politikası uygulamalarında kamu harcamalarına karar veren yetkililer genellikle başkalarının paralarını başka insanlar için harcamaktadırlar. Bu durumlarda ortaya bazı sorunların çıkması kaçınılmaz olmaktadır. Kendi parasını kendisi için harcarken ince eleyip sık dokuyan bir yetkili, kamunun parasını harcarken en iyi seçimi yapma konusunda baskı hissetmeyebilir ve harcamaları çok düşünmeden yapabilir. Sonuç, kamu fonlarının israfı olmaktadır. Ayrıca, von Hagen (2002) görevde bulunan bazı politikacıların kendilerine emanet edilen fonların bir kısmını kendi çıkarlarını gözetmek için kullanabildiklerine, yolsuzluklara karışabildiklerine, böylece de yetkilerini kötüye kullanabildiklerine işaret etmektedir. Karar vericilerin rant sağlama fırsatlarını ortadan kaldırabilmek için Batı ülkelerindeki seçmenler kamu harcamaları, vergilendirme ve borç yönetimiyle ilgili süreçlerde maliye politikasının temel ilkelerine uyulmasını zorunlu hale getirmişlerdir. Bu ilkeler yedi başlık altında toplanabilir: Şeffaflık, hesap verebilirlik, eşit muamele, ayrımcılık yapmama, dürüstlük, rekabet ve öngörülebilirlik.
Sayı: İktisat ve Toplum Dergisi 119Sayfa Aralığı: 29 - 36
Bu makalenin tamamını okumak için satın almalısınız.
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.