İnsanlar çevreyi belli bir noktada canlı olarak görmeye başlasa da Türkiye’de gerekli bilinç tam olarak sağlanamamıştır. Ne yazık ki insanlar hala durumun ciddiyetinin farkında değildir. Bu bilinci harekete geçirerek insan merkezli bir gelişmeden “ekosentrik”, yani eko-merkezli bir gelişime geçmek zorunludur.
Birleşmiş Milletler (BM) Zirvesi tarafından 2015 yılında geliştirilmiş ve kabul edilmiş olan Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları (SKA), 2030 yılına kadar uluslararası kalkınmayı sağlayacak olan 17 ana ve 169 alt amaçtan oluşmaktadır. Bu amaçları 2030 yılına kadar gerçekleştirmeyi hedefleyen, Türkiye dâhil, 193 ülke bulunmaktadır. Ülkelerin birlik içinde ve hiçbir ayrım yapılmadan belirlenen amaçlara ulaşmaları beklenmektedir. BM’nin sürdürülebilirlik sloganında da belirtildiği üzere, kimsenin geride kalmaması -leave no one behind-sağlanabilmelidir. 2015’ten beri ülkelerin ilerleme raporları her yıl yayınlanmaktadır. 15. sürdürülebilir kalkınma amacı olan Karada Yaşam, BM tarafından “karasal ekosistemlerin korunması, teşvik edilmesi ve sürdürülebilir kullanımına bakarak, çölleşmeyle mücadele ve arazi bozulumunun tersine çevrilmesi ve biyolojik çeşitlilik kaybının durdurulması” (UN, 2015) olarak tanımlanmıştır. Bu araştırmada da SKA 15 Türkiye bağlamında incelemiştir. Ekosistemlerin sürdürülebilir kullanımının sayısız faydaya hizmet ettiği düşünüldüğü için bu araştırmada yerel, ulusal ve küresel boyutlarda da SKA 15 ele alınmaya çalışılmıştır. [1] Bu çerçevede Türkiye genelindeki gelişim incelenmiş ve Türkiye’nin SKA 15’e ulaşmak için gösterdiği ilerleme raporları değerlendirilmeye çalışılmıştır.
Sayı: İktisat ve Toplum Dergisi 135Sayfa Aralığı: 99-104
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.