Bağımsız tiyatrolar kültürel çeşitliliği sağlayan, daha fazla kamusal alan yaratan, tiyatronun toplumla olan ilişkisinde topluma daha yakın olabilen tiyatrolardır.
Giriş
Bu yazı, tiyatro temsillerinin, sahne sanatları gösterilerinin, konserlerin yeniden başladığı bu yaz günlerinde, güz mevsiminin nelere gebe olduğunu düşünmeyi şimdilik bir tarafa bırakarak, özellikle tiyatro sanatının sadece salgından kaynaklı akut sorunlarını değil, daha köklü olan yapısal sorunlarını da göz önüne alarak bir tiyatro hizmeti üretim modeli üzerinde düşünmek amacıyla kaleme alınmıştır. Başlıktaki “sistem içinden” ifadesi burada önerilecek olan modelin tiyatro gruplarının idari ya da hukuki yapısına ilişkin yeni bir kavram yaratmadan, tiyatro gruplarının mevcut hukuki ya da idari yapılarını, ayrıca Türkiye’nin temel tiyatro hizmeti üretim modeli yapısını değiştirmeyecek bir model olacağını vurgulamak için kullanılmıştır. Türkiye’nin yetişkinler için oyun üreten mevcut profesyonel tiyatro hizmeti üretim modeli birkaç maddeyle daha iyi anlaşılır. Tiyatro sanatı ve sanatçılarına ilişkin, iktisadi yapıyı ilgilendiren mevcut durum şöyledir:
- Ödenekli tiyatroların (Devlet Tiyatroları ve Şehir Tiyatroları) daha ayrıcalıklı ve öncelikli olmasıdır. Bu öncelik ve ayrıcalık ödenekli tiyatroların bütçelerinin büyüklüğünden sahne ve salon kullanımına, emek piyasasından ödenekli tiyatro oyuncularının daha avantajlı olabilen konumlarına kadar uzanmaktadır.
Sayfa Aralığı: 94-103
Bir cevap yazın